TAS de fondsen en sponsoren
Graag laten wij u weer een stukje van achter de schermen zien bij het werk van TAS.
TAS wordt door vele een warm hart toegedragen waarbij de gemeente Heerhugowaard de grootste speler is als het gaat om subsidie verstrekking, waardoor we de kosten zo laag mogelijk kunnen houden voor onze deelnemers maar er zijn er nog meer. Een aantal zijn er al een paar jaar en daar zijn we heel erg blij mee, denk aan:
De Huygenpas
Het Oranjefonds voor Burendag en NL Doet
De Jantje Beton collecte
Plaatselijke ondernemers voor materialen en producten
Stichting NUT heeft onze nieuwe brandblussers gefinancierd
Voor 2020 is hier het Kansfonds bijgekomen, op hun verzoek plaatsen we hier extra informatie over deze organisatie. Dit doen we natuurlijk omdat we hopen dat we hiermee anderen die graag een positieve stimulering willen geven aan de samenleving.
Kansfonds helpt mensen omzien naar de kwetsbaren in onze samenleving, zodat niemand buitengesloten raakt net als TAS en daarom passen wij bij elkaar.
Ze steunen kansrijke initiatieven die kwetsbare mensen helpen om hun situatie te doorbreken. En die zijn opgezet door betrokken mensen die iets willen doen voor de ander. Díe initiatieven, zo’n 600 per jaar, versterken ze met geld. Dat doen ze met giften van betrokken medemensen en door kennis en ervaring te delen. Zo zorgen we met elkaar voor een samenleving waarin plek is voor iedereen. Hopelijk mogen er na ons vele volgen die zo hun dromen voor een ander kunnen waarmaken.
Kijk eens op hun site of jouw dromen en plannen passen bij hun visie: https://www.kansfonds.nl/
Carnavalsbingo in de voorjaarsvakantie
Op verzoek van de kinderen zelf organiseren we voor de eerste keer een bingo in het Carnavalsthema, dat wordt vast heel gezellig.
Disco in TAS op 31 januari 2020
Iedere laatste vrijdag van de maand
Herfstvakantie 25-10 Pompoenendag en Halloweendisco
Nog niks te doen in de herfstvakantie?
Op vrijdagmiddag 25 oktober gaan we pompoenen uithollen
Iedereen van 7 t/m 13 jaar is welkom.
Tijd: 14.30 tot 16.30 uur, deuren open van 14.00 tot 17.00 uur
Kosten €2,50 inclusief limonade. betalen met de Huygenpas kan ook
Aanmelden via tasactiviteiten@gmail.com met naam, leeftijd, telefoonnummer en eventuele bijzonderheden die we zouden moeten weten.
Op vrijdagavond 25 oktober is er Halloweendisco
Voor iedereen van groep 4 t/m groep 8
Tijd: van 19.00 tot 21.00 uur
Kosten: €0.50 maar kom je verkleed in het thema, dan mag je er gratis in. Aanmelden hoeft niet, je betaald bij de deur en kan eventueel wat lekkers en drinken kopen aan de bar.
Op naar de herfst en winter
De zomer is achter de rug, alle foto’s zijn geplaatst. Ons programma voor de Kom en Doe dagen is weer online en we denken alweer aan de herfst- en kerstvakantie. We zijn dus druk achter de schermen.
Klik ook eens het kopje disco aan, daar staan inderdaad weer data genoemd waarop we gaan draaien, de dagen worden korter maar bij ons blijft het lang gezellig………….
Voorbereidingen Huttenbouw
Vandaag een kijkje achter de schermen. Want wat doen die vrijwilligers eigenlijk zo voor een huttenbouw start? Dat begint als de vorige huttenbouw nog draait, tijdens het evalueren wordt er dan al over een datum voor het jaar erop gesproken en kijken wat het beste uitkomt voor de vrijwilligers. Zonder hun inzet is er geen huttenbouw dus kiezen we voor een datum die de meeste mensen het meest past, die past bij werkschema’s en privélevens.
In december staat de datum echt vast zodat de vrijwilligers al in januari vrij kunnen gaan regelen. Zo rond februari gaat er een mail naar de vrijwilligers met vragen over mogelijke thema’s, wie in de voorbereidingen iets wil en kan betekenen en welke knelpunten we tegen kwamen waar we iets aan willen proberen te veranderen. We zijn niet zulke vergaderbeesten dus de ervaring leert dat deze manier beter werkt voor ons als groep, we zijn echte uitvoerders. Dus liever zo min mogelijk om een tafel en zoveel mogelijk activiteiten.
In die periode wordt ook bekeken of het terrein geschikt is voor het komende jaar en dan beginnen we met toestemming vragen aan de eigenaar van het terrein om te mogen bouwen, ook de dichtstbijzijnde school wordt gevraagd om medewerking. Daarna worden de eerste voorbereidingen getroffen voor de vergunningaanvraag. Dit moet echt op tijd gezien er veel mensen iets over moeten zeggen voordat het meest belangrijke document van de huttenbouw daadwerkelijk in de brievenbus bij ons ligt.
Rond maart/april gaan we op pad langs de bedrijven die ons helpen met hout sparen, contacten worden aangehaald en afspraken worden gemaakt. Zonder hout geen huttenbouw dus we zijn altijd erg blij als de bedrijven ons weer willen helpen. Dan volgt er veel heen en weer gemaild met vervoersbedrijven, de gemeente en de bedrijven om alles logistiek vorm te geven. April is ook de maand dat we aan de slag gaan met de informatie naar jullie toe, flyers, posters en mails worden gemaakt, scholen en kranten benaderd. De uitlegbrieven en kaarten worden ontworpen en datums worden geprikt om de voorverkoop te doen.
De voorverkoop loopt altijd storm, we zitten klaar met koffie en thee voor de wachtenden en de verkoop start. We willen veel weten over de deelnemers, voor hun veiligheid, om ieder kind mee te kunnen laten doen en om er zoveel mogelijk voor te zorgen dat ieder kind het leuk heeft bij ons. De informatie wordt allemaal verwerkt in lijsten voor de EHBO-ers, de catering, de poortwachters en, de nachtploeg tijdens de slaapnacht. De hele week houden we bij wie er zijn, welke hut ze zitten, of ze blijven slapen, of er medicatie nodig is, of ze extra ondersteuning nodig hebben en ga zo maar door. Dit is echt een hele klus en daarom hebben we liever dat u zeker weet dat u kind mee wil en gaat doen en niet kaarten doorverkoopt . Koop dus ook geen kaarten over, dan weten wij niks van uw kind en alles wordt voorbereidt naast ons werk dus moet echt voor de zomer klaarliggen omdat we het anders niet meer overzien. We zien namelijk zo 2000 kinderen per jaar, daarom is het echt belangrijk dat alles steeds tijdig geregeld is.
We benaderen mensen of ze willen jureren, zowel de hutten als de bonte avond. Alle vrijwilligers zoeken het hele jaar door naar sponsoren, er is namelijk veel nodig in een week: spijkers, eten, drinken, EHBO spullen, afzetlint, bekers, borden, snoep, chips en ga zo maar door. De hele boodschappenlijst past niet op 1 A4-tje. Tijdens ons zomerprogramma begint al een ploeg met inkopen doen en de spullen die nodig zijn op de bouwlocatie te verhuizen. We slepen heel veel mee wel meer dan 2 A4-tjes vol waaronder: koelkasten, wasbak voor buiten, kwasten, spijkers, hamers, zagen, breekijzers, emmers, kooktoestellen, trappen, t-shirts, de boodschappen, spelmateriaal, knutselmateriaal, EHBO spullen, brandblussers enz, enz. Hier hebben we meerdere dagen voor nodig kan ik vertellen.
Achter de schermen worden lijsten verder afgerond en geprint, bordjes uitgedraaid, vrijwilligersschema’s gemaakt, hekken, wc’s en vuilnisbakken geregeld, briefjes voor de buurt gemaakt en voor we het weten is het maandag en staat de eerste ploeg al om 7.00 uur op het plein te wachten op de eerste containers hout die aangevoerd worden, wordt onze feestkar opgehaald, hekken en vuilnisbakken opgehaald , wc’s geplaatst en koffie gezet voor de rest van de groep. Die zijn er ook op tijd bij en met elkaar bouwen we verder op. Stands voor limonade, EHBO en uitleen materialen worden neergezet, het geluid wordt opgebouwd en we staan al vroeg voor de deur van de supermarkt voor brood, fruit en melk voor de vrijwilligers. We spreken de dag door en dan zijn ze er eindelijk de kinderen die mee gaan doen, we kunnen van start. iedereen weet zijn of haar taak en we draaien.
Aan het eind van de dag wordt het plein aangeveegd, opgeruimd en nemen we de dag nog door met elkaar, bespreken van alles. Dan gaan een paar van ons met volle wasmanden de deur uit, want dat moet morgen allemaal weer schoon. Bouwt een andere ploeg de verlichting rond het terrein op, gaan de nachtwachten gauw even naar huis spullen halen want zij zijn de hele nacht nodig. We bouwen de feestkar op en proberen een blog over de dag te schrijven en de foto’s te verwerken voor de ouders. Maar ook de wc’s worden gedaan en een dweil door het gebouw. Kortom het is nog al wat.
Maar met plezier staan we de volgende ochtend weer klaar, gaat de nachtploeg even douchen en komt snel weer terug om niet te veel te missen, gaat de muziek weer aan en kunnen we weer!
Nou dit dus…. en dat dit jaar voor de 20ste keer. hopelijk snapt u nu waarom we soms zeggen dat echt iets niet kan, gewoon weg omdat we proberen zoveel mogelijk te doen voor de kinderen maar helaas allemaal maar twee handen hebben.
De zomer bij TAS
Ieder jaar proberen we u op de hoogte te houden via een blog wat we allemaal doen.
Dit lukt lang niet zo vaak als we zouden willen maar we doen ons best.
De zomervakantie 2019 is al weer bijna vier weken onderweg en we hebben alweer zo rond de 170 kinderen voorbij zien komen, sommige meerdere keren, sommige pas 1 keer, maar allen met goede zin en daar gaat het om.
We maken veel mee, zo hebben sommige vrijwilligers onuitspreekbare namen volgens de kinderen (dat is ook soms wel zo haha) maar dan wordt je gewoon He TAS genoemd of ze maken er een prachtige versie van.
Maar laat ik bij het begin, beginnen dan wordt dit een enigszins logisch verhaal.
Week 1 begon met een speurtocht: door de Bomenwijk met veel vragen over bomen, het zoeken naar personen op foto’s en quizvragen waarbij sommige vrijwilligers vals speelden en antwoorden googelden om hun groep te latten winnen.
Natuurlijk werd dit volop door de vrijwilligers en de kinderen ontkent bij de jury controle, maar dat mocht de pret niet drukken.
Op dinsdag mochten we naar de Goudvis, als er in de bus terug kinderen in slaap vallen weet je dat er genoeg gespeeld is. Onze 2 jongste vrijwilligers hebben heel wat rondjes in de waterfiets gemaakt met de kinderen, maar ook de oudere vrijwilligers doen het nog best goed op het grote springkussen.
De mooiste uitspraak van de dag wil ik jullie niet onthouden: er komt een meisje naar mij toe en vraagt of ik haar vriendin heb gezien. Ik antwoord; “Bedoel je haar want die zit daar? “Nee, dat is mijn vriendin-vriendin, maar ik heb nu ook een beste-vriendin hier”. Op mijn vraag hoe dat meisje dan heet krijg ik het volgende antwoord: “Dat weet ik niet, maar je weet wel wie ze is, ze heeft zo een blauw hesje aan en een rood bandje om”. Als jullie de foto’s terugkijken van deze week kunnen jullie begrijpen waarom ik erg moest lachen. We hadden er 45 mee met een hesje aan een bandje om. Maar ons motto: TAS helpt je bij het maken van was geslaagd in dit geval volgens mij.
Op woensdagochtend namen we afscheid van de groep 4 t/m 7 jaar zij hebben eerst nog heerlijk geknutseld, gesnoept en gingen geschminkt, als ze dat wilde, naar hun ouders terug.
De afronding is altijd gelijk, we juichen en klappen voor elkaar, hoe leuk we hadden en hoe fijn het was. Sommige kinderen gaan zo weg, anderen hebben een prachtig kunstwerk gemaakt voor een vrijwilliger, sommige willen nog een boks, een high five, even kletsen of soms zelfs een knuffel geven. Hoe schattig is het dan als 1 meisje zo opgaat in alle vrijwilligers een knuffel geven dat ze zelfs de rij wachtende ouders doet.
Daarna was het haasten voor de vrijwilligers, spullen verzamelen, inladen, slepen, sjouwen, gauw een broodje naar binnen want we gaan op mini kamp. op naar Fort-Treffelijk, een locatie waar wij vrijwilligers van kwijlen, het is heerlijk daar. Wie kan zeggen dat hij in en rond een Fort mag spelen en er zelfs mag slapen?
Het weer was supergoed en we hebben echt veel leuke dingen gedaan. Zo moesten we er achter zien te komen wie de Boswachter had “vermoord”, waarmee en waar. We deden ook een toffe versie van Levend Stratego, dat bij ons Waar is onthoofde Henkie heet.
Heerlijk patat eten, weer lekker spelen en dan je bed klaarmaken. Hup, daar gingen sommige kinderen gauw liggen maar dat was (nog) niet de bedoeling er was nog een nachtspel rond het Fort. Een groepje jongens vond het best spannend en riepen steeds (vergeef me het woord alvast maar het was echt erg grappig). “Hier loopt de schijtbakkengroep, laat ons niet schrikken dat trekken wij echt niet!”. Een post moest hier zo hard om lachen dat ze niet meer in haar rol zat. Een kwartier later was de angst voorbij en liepen ze als stoere mannen rond. De winnaars van het spel waren erg goed in handelen en logisch nadenken want daar ging het spel over, ik ben benieuwd wat zij later voor beroep kiezen.
Daarna toch eindelijk lekker slapen, sommige waren zo vertrokken naar dromenland, maar natuurlijk hebben we er altijd een paar die wakker proberen te blijven. Uiteindelijk was alles om 3.15 uur stil (ja dat lezen jullie goed).
Nou ja, niet alles was stil want de vrijwilligster die op dat moment in de slaapruimte was stond zachtjes te roepen om haar broer. Ruim 30 jaar oud en om je broer roepen, dan is er toch wat zou je denken? Gauw liep ik er heen en ze zegt zachtjes; “Kijk naast je”. Op dat moment schiet er iets omhoog bij mijn been, ik maak een sprong en hou mijn adem in, wat is dat nu? Ook ik bleek geen held op dat tijdstip. Het blijkt een kikker te zijn, wat nu? Er moet stil gehandeld worden anders is er paniek in de slaapruimte en alles weer wakker. ook ik roep zachtjes om de “grote broer” nu.
Hij blijkt geen fan van kikkers (hebben wij dat?). Met zijn drietjes bedenken we een plan en de kikker wordt na een paar pogingen gevangen en buiten een eind verder op losgelaten in het gras. Best grappig dat jullie dit lezen en de kinderen nog steeds van niets weten. laten we dat vooral zo houden want we willen volgend jaar weer graag naar het Fort toe 🙂
De volgende dag ontbijten, nog een spel en weer naar huis. Een broer en zus stappen uit de bus, moeder vraagt hoe was het? Het meisje stuitert van geluk en zegt dat het zooooo gaaf was en verteld van alles over wat ze gedaan heeft. Broerlief denkt er, moe als hij is, op dat moment even anders over. Ze waren gek hoor mam, wie gaat er nu om 24.00 uur nog een spel spelen in het donker? Zijn moeder lacht en legt uit dat dit nu een nachtspel heet, het kan de jongen op dat moment niet zoveel schelen. Gelukkig dacht hij er na een goede nachtrust weer een stuk positiever over. Kamp is altijd spannend en vermoeiend toch?
In week 2 gingen we op de heetste dag naar het Linnaeushof, er haakte wel wat ouders af die het niet aan durfden voor hun kind maar we hebben toch echt een topdag gehad. Ik moet wel eerlijk zeggen dat de glijbaan niet ging, zo heet was het, maar de waterpartij en de andere leuke attracties werden volop gebruikt. We hadden de kinderen goed verteld dat ze goed moesten smeren met zonnebrand en minimaal 5 keer moesten drinken. Dat deden ze echt allemaal, ze vertelde zelfs hoe vaak ze al waren geweest om te drinken, Leuk om te zien dat ze best verantwoordelijkheid gevoel hebben als hun ouders er niet bij zijn. Dit geven wij jullie dan ook graag even mee. We zijn er ook erg trots op om te zien dat de kinderen elkaar helpen en vragen om samen te spelen.
De Pyjama Ontbijt Bingo was in week 3 en een aantal kinderen kwam dan ook lekker in pyjama en pantoffels. Iedereen ging met een prijs en een volle buik naar huis, lijkt me een geslaagde ochtend.
En dan gisteren, week 4. We gingen naar het Land van Fluwel, wat een leuk park. Hier waren we nog niet eerder geweest. Lekker spelen in het zand, water en bos, mooier is er niet volgens mij. Klimmen en klauteren, rennen en ontdekken, zwemmen en bouwen alles kon. De dag ging dan ook heel snel voorbij.
Mogelijk zijn jullie al veel eerder gestopt met lezen maar voor wie tot hier gekomen is, ik hou het hier even bij. De voorbereidingen voor de huttenbouw zijn ondertussen ook in volle gang, maar daar over in een volgende blog meer!
Zomerprogramma
Voor ons superleuk dat u ons zo vertrouwd en uw kinderen heeft opgegeven voor ons zomerprogramma. Hierdoor zijn al onze activiteiten volledig uitverkocht. Bedankt! We gaan er een fanTAStische zomer van maken met elkaar.
